پرسش :

آیا فرار از خانه کار درستی است؟


پاسخ :
خیر، فرار از خانه در هیچ شرایطی کار درست و عاقلانه‌ای نیست. کسی که از خانه فرار می‌کند، از عواقب این کار خبر ندارد. او نمی‌داند که پس از فرار از خانه چه خطراتی در انتظار اوست و بیرون از فضای امن منزل چه گرگ‌های بی‌رحمی در کمین او نشسته‌اند.
 
شاید پدر و مادر گاهی از دست ما عصبانی شوند، بر سر ما فریاد بزنند و ما را از بعضی تفریح‌ها و سرگرمی‌ها محروم کنند، اما قطعاً دوستدار ما هستند و ما را از صمیم قلب دوست دارند. آنها برای ما خیلی زحمت کشیده‌اند و خوشبختی و سعادت ما بزرگ‌ترین آرزوی آنهاست. با فرار از دست این فرشته‌های مهربان در دام شیطان‌های از خدا بی‌خبری می‌افتیم که سرنوشت ما اصلاً برایشان مهم نیست. شرایط زندگی در خانه هر چقدر هم که سخت باشد، مجوزی برای فرار از آن نمی‌شود. خانه امن‌ترین مکان برای ماست و به هیچ بهانه‌ای نباید از آن فرار کنیم.
 
اگر در خانه مشکلاتی داریم، باید با صبر و بردباری راه حلی برای آنها بیابیم. فرار از خانه اقدام درستی برای رهایی از این مشکلات نیست. اگر خودمان هم چاره‌ای برای مشکلاتمان نمی‌یابیم، می‌توانیم با روحانی محل یا یکی از معلم‌های دلسوز و با تجربه‌مان مشورت کنیم تا به راه حلی برسیم.
 
خدا انسان‌های صبور را یاری می‌کند. در هیچ شرایطی نباید صبر خود را از دست بدهیم و از لطف خدا ناامید شویم.
 
منبع: هفتاد و شش پرسش و پاسخ درباره اخلاق و رفتار، غلامرضا حیدری ابهری، انتشارات قدیانی، 1393.